Lichten en Kosmische assen

Vaste begeleiding van een punt door een ander punt produceert een as. Door in verband met de vier lichten bij 'Witte en Zwarte Lichten' steeds over Zwarte Maan en Zwarte Zon is misschien de verkeerde suggestie gewekt dat het om op zichzelf staande punten gaat. Maar evenals de van oudsher bekende knopen-as1 zijn de zwarte lichten geen punten doch assen, d.w.z. aan elkaar tegengestelde principes die onwrikbaar, en dus dialectisch, met elkaar verbonden zijn. De Zwarte Maan is één van de polen van de grote as van de maanellips, de Zwarte Zon één van de polen van de grote as van de zonellips; de andere polen van beide assen zijn resp. Priapus, de Griekse god met de eeuwig stijve penis, en de Diamant. Zij zijn dus de punten op de banen van onze witte lichten waar zij het dichtst bij de aarde staan. In die zin kan Priapus worden opgevat als een supermaan of een maan in het kwadraat, de Diamant als een hyperzon, een centrum van waaruit een veel groter veld dan het zuiver persoonlijke kan worden omvat. Tesamen met de knopen-as, die door de as er loodrecht op kan worden uitgebreid tot een knopenkruis, en het gelukspunt ontstaat er dus een buitenplanetaire groep van negen punten, waarin we het negenvoud terugvinden dat de basis vormt voor ons decimale stelsel.

Enerzijds maken de zwarte lichten en hun vaste companen dus deel uit van de groep 'lichten', anderzijds zijn zij onderdeel van de buitenplanetaire groep. Deze dubbelrol zegt veel over hun betekenis als intermediair tussen aan de ene kant de wereld van het konkrete en de menselijke beleving daarvan, en aan de andere kant de kosmische betekenis van die ervaringen en belevingen, i.e. de betekenis ervan voor de mens, niet als individueel maar als universeel wezen. In feite zijn de zwarte lichten een soort interface tussen de knopen-as en de overige bewegende factoren. Voor hun integratie in het astrologische stelsel is er dan ook veel vruchteloos gesteggel geweest over de uitwerking en betekenis van de knopen-as. Als voorbeeld een van de betere benaderingen die er desondanks naast zit: de positie van de noorderknoop in de horoscoop zou de levensopdracht aangeven. Een te beperkte visie, want deze knoop geeft vooral aan dat er een levensopdracht is en preciseert enigszins in welke richting die ligt, welke middelen het meest geëigend zijn voor de uitvoering ervan, maar die vallen onder de zuiderknoop, wat daarbij aan obstakels op de loer ligt en welke hulptroepen, maar ook die behoren tot de zuiderknoop, te mobiliseren zijn. Dit voorbeeld illustreert het algemene werkingsprincipe van de assen. Als de ene pool geactiveerd wordt, verdwijnt de andere naar de achtergrond maar wordt geliquideerd. Tijdelijk krijgt hij een hulpfunctie in het project van zijn tegenpool.

Zo speelt dat ook op de as van de Zwarte Maan. Als Priapus principe van de overlevingsstrategie, gedeactiveerd is, dient de Zwarte Maan, principe van de individuele uniciteit, erover te waken dat het overleven in de wereld niet in automatismen of vastgeroeste benaderingen. Hetzelfde doet de Diamant bij een geactiveerde Zwarte Zon: in de alle kanten uitschietende gedrevenheid van deze laatste mag wat al verleden is niet zomaar overboord worden gezet. Of, paradoxaal omschreven, de Zwarte Zon heeft de eigenaardigheid een veld te zijn dat naar een centrum streeft. In feite zijn alle asbewegingen processen, autonome processen die continu werkzaam zijn en dus geen impulsen van andere horoscoopfactore nodig hebben om in beweging te blijven.

Lees verder bij 'Astroloog en Horoscoop'.